Quotations: Indian Masters

From Rigpa Wiki
Revision as of 11:21, 22 November 2011 by Domschl (talk | contribs)
Jump to navigation Jump to search
རྒྱ་གར་འཕགས་པའི་ཡུལ་གྱི་མཁས་གྲུབ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་པ།


The Learned and Accomplished Masters of India, the Land of the Āryas

Āryadeva

བསོད་ནམས་ཆུང་ངུ་ཆོས་འདི་ལ། །

ཐེ་ཚོམ་ཟ་བར་ཡང་མི་འགྱུར། །
ཐེ་ཚོམ་ཟ་བར་ཙམ་ཞིག་གིས། །

སྲིད་པ་ཧྲུལ་པོར་བྱས་པར་འགྱུར། །

Those with little merit will not
Even wonder about these things.
But merely to entertain doubts
About samsara will make it fall apart.

Aryadeva, Four Hundred Verses, VIII, 5


བསོད་ནམས་མིན་པ་དང་པོར་བཟློག །

བར་དུ་བདག་ནི་བཟློག་པ་དང༌། །
ཕྱི་ནས་ལྟ་བ་ཀུན་བཟློག་པ། །

གང་གིས་ཤེས་དེ་མཁས་པ་ཡིན། །

At first, turn away from non-virtue,
In the middle, dispel misconceptions of self,
Finally, go beyond all philosophical views—
One who understands this is wise indeed.

Āryadeva, Four Hundred Verses, VIII, 15


དངོས་པོ་གཅིག་གི་ལྟ་པོ་གང༌། །

དེ་ནི་ཀུན་གྱི་ལྟ་པོར་བཤད། །
གཅིག་གི་སྟོང་ཉིད་གང་ཡིན་པ། །

དེ་ནི་ཀུན་གྱི་སྟོང་པ་ཉིད། །

Whoever sees the nature of one thing
Is said to see the nature of everything.
For the emptiness of one thing
Is the emptiness of everything.

Aryadeva, Four Hundred Verses, VIII, 16

Aśvaghoṣa

སའམ་འོན་ཏེ་མཐོ་རིས་ན། །

སྐྱེས་ནས་ལ་ལ་མ་ཤི་བ། །
འགའ་ཞིག་ཁྱོད་ཀྱིས་མཐོང་བའམ། །

ཐོས་སམ་འོན་ཏེ་ཐེ་ཚོམ་ཟ། །

Have you ever, on earth or in the heavens,
Seen a being who was born but will not die?
Have you ever heard that this had happened?
Or even had suspicions that it might?

Aśvaghoṣa, Letter of Consolation


དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་ལྔ་མངོན་ཤེས། །

མཁའ་ལ་རྒྱང་རིང་འགྲོ་བ་ཡང་། །
གང་ན་འཆི་མེད་སྤྱོད་ཡུལ་བའི། །

གནས་དེར་འགྲོ་བ་ཡོད་མ་ཡིན། 

Great rishis with the five superknowledges,
Can fly far and wide through the sky,
Yet they will never reach a place
Where they might live and never die.

Aśvaghoṣa, Letter of Consolation


Atīśa

བླ་མའི་མཆོག་མཚང་ལ་རྒོལ་བ་ཡིན། །
གདམས་ངག་གི་མཆོག་མཚང་ཐོག་ཏུ་འབེབས་པ་ཡིན། །

The best guru is one who attacks your hidden faults
The best instructions are the ones that target those faults.

Atīśa


མང་པོའི་ནང་དུ་ངག་ལ་བརྟག །
གཅིག་པུར་འདུག་ན་སེམས་ལ་བརྟག །

In the company of others, guard your speech;
Whenever you are alone, guard your mind.

Atīśa, The Jewel Rosary of the Bodhisattvas


ཆུང་ངུ་འབྲིང་དང་མཆོག་གྱུར་བའི། །
སྐྱེས་བུ་གསུམ་དུ་ཤེས་པར་བྱ། །

You should know that beings are of three kinds—
Those of lesser, intermediate and supreme capacity.

Atīśa, Lamp for the Path to Enlightenment, 2ab


གང་ཞིག་ཐབས་ནི་གང་དག་གིས། །

འཁོར་བའི་བདེ་བ་ཙམ་དག་ལ། །
རང་ཉིད་དོན་དུ་གཉེར་བྱེད་པ། །

དེ་ནི་སྐྱེས་བུ་ཐ་མར་ཤེས། །

Those who strive by any means
To gain only the pleasures of samsara
For themselves alone—
Such people are called 'lesser' individuals.

Atīśa, Lamp for the Path to Enlightenment, 3


སྲིད་པའི་བདེ་ལ་རྒྱབ་ཕྱོགས་ཤིང་། །

སྡིག་པའི་ལས་ལས་ལྡོག་བདག་ཉིད། །
གང་ཞིག་རང་ཞི་ཙམ་དོན་གཉེར། །

སྐྱེས་བུ་དེ་ནི་འབྲིང་ཞེས་བྱ། །

Those who turn their backs on worldly pleasures,
And avoid any harmful actions,
Striving for peace for themselves alone—
Such individuals are said to be 'intermediate'.

Atīśa, Lamp for the Path to Enlightenment, 4


རང་རྒྱུད་གཏོགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་གྱིས། །

གང་ཞིག་གཞན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ཀུན། །
ཡང་དག་ཟད་པར་ཀུན་ནས་འདོད། །

སྐྱེས་བུ་དེ་ནི་མཆོག་ཡིན་ནོ། །

Those who long to put a complete end
To all the sufferings of others
Through the sufferings of their own experience—
Individuals such as these are supreme.

Atīśa, Lamp for the Path to Enlightenment, 5


Bhāvaviveka

ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་རྣམས་ཀྱི་སྐས། །

མེད་པར་ཡང་དག་ཁང་ཆེན་གྱི། །
སྟེང་དུ་འགྲོ་བར་བྱ་བ་ནི། །

མཁས་ལ་རུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །

Trying to reach the great mansion
Of the authentic nature of reality
Without the steps of the authentic relative
Is not an approach the wise should take.[1]

Bhāvaviveka, Heart of the Middle Way, III, 12

Candragomin

བདེར་གཤེགས་ལམ་བརྟེན་འགྲོ་བ་འདྲེན་པར་ཆས་གྱུར་ཅིང་། །

སེམས་ཀྱི་སྟོབས་ཆེན་མི་ཡིས་རྙེད་པ་གང་ཡིན་པ། །
ལམ་དེ་ལྷ་དང་ཀླུ་ཡིས་རྙེད་མིན་ལྷ་མིན་དང་། །

མཁའ་ལྡིང་རིག་འཛིན་མི་འམ་ཅི་དང་ལྟོ་འཕྱེས་མིན། །

The path followed and taught by the Buddha in order to guide the world
Is within the reach of human beings with strength of heart,
But cannot be attained by the gods, nagas,
Asuras, garudas, vidyadharas, kinnaras or uragas.

Candragomin, Letter to a Disciple


Candrakīrti

ཉན་ཐོས་སངས་རྒྱས་འབྲིང་རྣམས་ཐུབ་དབང་སྐྱེས། །

སངས་རྒྱས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལས་འཁྲུངས་ཤིང༌། །
སྙིང་རྗེའི་སེམས་དང་གཉིས་སུ་མེད་བློ་དང༌། །

བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུ། །

Shravakas and intermediate buddhas are born from the mighty sages,
And the fully awakened buddhas are born from the bodhisattvas;
A compassionate mind, understanding of non-duality,
And bodhichitta: these are the causes of the victors’ heirs.

Chandrakirti, Introduction to the Middle Way, I, 1
གང་ཕྱིར་བརྩེ་ཉིད་རྒྱལ་བའི་ལོ་ཐོག་ཕུན་ཚོགས་འདིའི། །

ས་བོན་དང་ནི་སྤེལ་ལ་ཆུར་འདྲ་ཡུན་རིང་དུ། །
ལོངས་སྤྱོད་གནས་ལ་སྨིན་པ་ལྟ་བུར་འདོད་གྱུར་པ། །

དེ་ཕྱིར་བདག་གིས་ཐོག་མར་སྙིང་རྗེ་བསྟོད་པར་བགྱི། །

Love is the seed of this abundant harvest of buddhahood.
It is like the water which causes growth and expansion,
And it ripens into the state of lasting enjoyment,
Therefore at the outset I shall praise compassion!

Candrakīrti, Introduction to the Middle Way, I, 2
དང་པོར་ང་ཞེས་བདག་ལ་ཞེན་གྱུར་ཞིང༌། །

བདག་གི་འདི་ཞེས་དངོས་ལ་ཆགས་བསྐྱེད་པ། །
ཟོ་ཆུན་འཕྱན་ལྟར་རང་དབང་མེད་པ་ཡི། །

འགྲོ་ལ་སྙིང་རྗེར་གྱུར་གང་དེ་ལ་འདུད། །

Firstly with the thought of “I”, they cling to self,
And then with “mine”, they grow attached to things,
Helplessly, they wander like a turning waterwheel—
To compassion for these beings, I bow down!

Candrakīrti, Introduction to the Middle Way, I, 3
སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་དུས་ནའང་སྟོང་པ་ཉིད་ཐོས་ནས། །

ནང་དུ་རབ་ཏུ་དགའ་བ་ཡང་དང་ཡང་དུ་འབྱུང༌། །
རབ་ཏུ་དགའ་བ་ལས་བྱུང་མཆི་མས་མིག་བརླན་ཞིང༌། །
ལུས་ཀྱི་བ་སྤུ་ལྡང་བར་འགྱུར་བ་གང་ཡིན་པ། །
དེ་ལ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་བློ་ཡིས་ས་བོན་ཡོད། །
དེ་ཉིད་ཉེ་བར་བསྟན་པའི་སྣོད་ནི་དེ་ཡིན་ཏེ། །

དེ་ལ་དམ་པའི་དོན་གྱི་བདེན་པ་བསྟན་པར་བྱ། །

Those who, when hearing about emptiness,
Are inspired with great joy again and again,
So that their eyes moisten with tears,
And the hairs on their body stand on end,
Possess the potential for complete awakening.
They are the proper vessels for these teachings,
To them one should teach the ultimate truth.

Candrakīrti, Introduction to the Middle Way, VI, 4 & 5 a-c
དངོས་ཀུན་ཡང་དག་བརྫུན་པ་མཐོང་བ་ཡིས། །

དངོས་རྙེད་ངོ་བོ་གཉིས་ནི་འཛིན་པར་འགྱུར། །
ཡང་དག་མཐོང་ཡུལ་གང་དེ་དེ་ཉིད་དེ། །

མཐོང་བ་བརྫུན་པ་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པར་གསུངས། །

All things may be seen correctly or incorrectly;
And so it is that they possess a dual identity.
The ultimate is what is seen correctly,
The wrongly seen is superficial truth, it’s said.

Candrakīrti, Introduction to the Middle Way, VI, 23
སྐྱོན་ལྡན་དབང་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ཤེས་པ་ནི། །

དབང་པོ་ལེགས་གྱུར་ཤེས་ལྟོས་ལོག་པར་འདོད། །
གནོད་པ་མེད་པའི་དབང་པོ་དྲུག་རྣམས་ཀྱིས། །
གཟུང་བ་གང་ཞིག་འཇིག་རྟེན་གྱིས་རྟོགས་ཏེ། །
འཇིག་རྟེན་ཉིད་ལས་བདེན་ཡིན་ལྷག་མ་ནི། །

འཇིག་རྟེན་ཉིད་ལས་ལོག་པར་རྣམ་པར་བཞག །

Cognitions that derive from impaired faculties,
Are false compared with healthy sense cognitions.
All that’s apprehended by the six undamaged senses,
Is taken to be true, according to the world.
The rest, according to the world, is false.

Candrakīrti, Introduction to the Middle Way, VI, 24 c-d & 25
གཏི་མུག་རང་བཞིན་སྒྲིབ་ཕྱིར་ཀུན་རྫོབ་སྟེ། །

དེས་གང་བཅོས་མ་བདེན་པར་སྣང་དེ་ནི། །
ཀུན་རྫོབ་བདེན་ཞེས་ཐུབ་པ་དེས་གསུངས་ཏེ། །

བཅོས་མར་གྱུར་པའི་དངོས་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཏུའོ། །

The nature of things is obscured by delusion, so it is “all-concealed.”
But this fabrication appears to us as true,
And so the Buddha spoke of it as superficial truth.
Entities that are thus contrived are “relatively” true.

Candrakīrti, Introduction to the Middle Way, VI, 28
བདེན་གཉིས་སུའང་རང་བཞིན་མེད་པའི་ཕྱིར། །
དེ་དག་རྟག་པ་མ་ཡིན་ཆད་པའང་མིན། །

Since they lack true existence on both levels of reality,
These phenomena are neither non-existent nor everlasting.

Candrakīrti, Introduction to the Middle Way, VI, 38
ཐ་སྙད་བདེན་པ་ཐབས་སུ་གྱུར་པ་དང༌། །

དོན་དམ་བདེན་པ་ཐབས་བྱུང་གྱུར་པ་སྟེ། །
བདེན་གཉིས་རྣམ་དབྱེ་གང་གིས་མི་ཤེས་པ། །

དེ་ནི་རྣམ་རྟོག་ལོག་པའི་ལམ་དུ་ཞུགས། །

Conventional truth is the method;
And the ultimate is its outcome.
Not knowing how the two truths differ,
Your thoughts will go astray.

Candrakīrti, Introduction to the Middle Way, VI, 80
བསྟན་བཅོས་ལས་དཔྱད་རྩོད་ལ་ཆགས་པའི་ཕྱིར། །

མ་མཛད་རྣམ་གྲོལ་ཕྱིར་ནི་དེ་ཉིད་བསྟན། །
གལ་ཏེ་དེ་ཉིད་རྣམ་པར་བཤད་པ་ན། །

གཞན་གཞུང་འཇིག་པར་འགྱུར་ན་ཉེས་པ་མེད། །

The analyses in this treatise are not given
Out of an excessive fondness for debate.
It is not our fault if, in the course of this teaching,
Other philosophical systems come to be destroyed.

Candrakīrti, Introduction to the Middle Way, VI, 118
ནམ་མཁའ་མེད་པས་འདབ་ཆགས་ལྡོག་པར་མི་འགྱུར་གྱི། །

འདི་ནི་རང་མཐུ་ཟད་པས་ལྡོག་པར་འགྱུར་དེ་བཞིན། །
སློབ་མ་དང་བཅས་སངས་རྒྱས་སྲས་རྣམས་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །

ཡོན་ཏན་མཁའ་ལྟར་མཐའ་ཡས་མ་བརྗོད་ལྡོག་པར་འགྱུར། །

It is not because they run out of sky that birds turn back,
It is because they lack the strength to keep on flying.
Just so, the śrāvaka disciples and the bodhisattvas,
Can not express Buddha’s qualities, as infinite as space.

Candrakīrti, Introduction to the Middle Way, XI, 41

Dharmakīrti

སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་ཏེ། །
དྲི་མ་རྣམས་ནི་གློ་བུར་བ། །

The nature of mind is clear light,
Defilements are only adventitious.

Dharmakīrti, Commentary on Valid Cognition, chapter II
བདག་ཡོད་ན་ནི་གཞན་དུ་ཤེས། །

བདག་གཞན་ཆ་ལས་འཛིན་དང་སྡང་། །
འདི་དག་དང་ནི་ཡོངས་འབྲེལ་ལས། །

ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བར་འགྱུར། །

When there is an “I”, there is a perception of other,
And from the ideas of self and other come attachment and aversion,
As a result of getting wrapped up in these,
All possible faults come into being.

Dharmakīrti, Commentary on Valid Cognition, chapter II
དོན་དམ་དོན་བྱེད་ནུས་པ་གང༌། །

དེ་འདིར་དོན་དམ་ཡོད་པ་ཡིན། །

གཞན་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཡོད་པ་སྟེ། །

That which can ultimately perform a function
Is here said to be ultimately existent.
All else besides has relative existence.

Dharmakīrti, Commentary on Valid Cognition, chapter III, 3

Garab Dorje

ངོ་རང་ཐོག་ཏུ་སྤྲད། །

ཐག་གཅིག་ཐོག་ཏུ་བཅད། །

གདེང་གྲོལ་ཐོག་ཏུ་བཅའ། །

Introducing directly the face of rigpa in itself,
Decide upon one thing and one thing only,
Confidence directly in the liberation of rising thoughts.

Garab Dorje, Hitting the Essence in Three Words
གདོད་ནས་དག་པ་དབྱིངས་ཀྱི་ངང་ཉིད་ལས། །

རིག་པ་ཐོལ་སྐྱེས་སྐད་ཅིག་དྲན་པ་དེ། །
རྒྱ་མཚོའི་གཏིང་ནས་ནོར་བུ་རྙེད་པ་འདྲ། །

སུས་ཀྱང་མ་བཅོས་མ་བྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །

"When, from out of the primordially pure Dharmadhatu,
Suddenly Rigpa arises, and with it there is an instantaneous recognition, it is
Like finding a precious jewel in the depths of the ocean,
No-one has created it - it is just the Dharmakaya".

Garab Dorje

Jñānagarbha

བདེན་གཉིས་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་པ་དག །

ཐུབ་པའི་བཀའ་ལ་མི་རྨོངས་ཏེ། །
དེ་དག་མ་ལུས་ཚོགས་བསགས་ནས། །

ཕུན་ཚོགས་ཕ་རོལ་འགྲོ་བ་ཉིད། །

Those who can distinguish between the two truths,
Will not be confused about the Buddha’s Words.
Gathering all the accumulations of merit and wisdom,
They will win perfection and reach the other shore.

Jñanagarbha, Distinguishing the Two Truths, verse 2
སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་བཀག་པ་ཡང༌། །

ཡང་དག་པ་དང་མཐུན་ཉིད་བཞེད། །
སྐྱེ་མེད་སྤྲོས་ཀུན་ཞི་བ་ལ། །

དོན་དམ་ཞེས་པའི་བརྡ་མཛད་དོ། །

Refutations of origination and so forth,
Are in accordance with reality.
Pacifying all notions of non-origination
Is what we call the ultimate.

Jñānagarbha, Distinguishing the Two Truths, verse 9
སྣང་དུ་འདྲ་ཡང་དོན་བྱེད་དག །

ནུས་པའི་ཕྱིར་དང་མི་ནུས་ཕྱིར། །
ཡང་དག་ཡང་དག་མ་ཡིན་ཏེ། །

ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ན་དབྱེ་བའང་བྱས། །

According to whether or not
They can function as they appear,
Relative phenomena are divided into
The authentic and the inauthentic.

Jñanagarbha, Distinguishing the Two Truths, verse 12
དུ་མས་གཅིག་གི་དངོས་མི་བྱེད། །

དུ་མས་དུ་མ་བྱེད་མ་ཡིན། །
གཅིག་གིས་དུ་མའི་དངོས་མི་བྱེད། །

གཅིག་གིས་གཅིག་བྱེད་པ་ཡང་མིན། །

Several things do not produce just one thing,
And many things do not create a multiplicity.
One thing is not produced by many things.
And from a single thing, a single thing is not produced.

Jñānagarbha, Distinguishing the Two Truths, verse 14

Kātyāyana

ཕ་ཤ་ཟ་ཞིང་མ་ལ་རྡེག །

ལས་ངན་དགྲ་བོ་པང་ན་བཟུང༌། །
ཆུང་མས་ཁྱོ་ཡི་རུས་པ་འཆའ། །

འཁོར་བའི་ཆོས་ལ་གད་མོ་བྲོ། །

He eats his father’s flesh while striking his own mother,
And cradles in his lap the enemy he killed,
The wife is gnawing at her husband’s bones.
Saṃsāra is enough to make you laugh out loud!

Kātyāyana

Maitreya

ཡི་གེ་འབྲི་མཆོད་སྦྱིན་པ་དང༌། །

ཉན་དང་ཀློག་དང་ལེན་པ་དང༌། །
འཆད་དང་ཁ་དོན་བྱེད་པ་དང༌། །
དེ་སེམས་པ་དང་བསྒོམ་པའོ། །
སྤྱོད་པ་དེ་བཅུའི་བདག་ཉིད་ནི། །

བསོད་ནམས་ཕུང་པོ་དཔག་ཏུ་མེད། །

Copying texts, making offerings, charity,
Study, reading, memorizing,
Explaining, reciting aloud,
Contemplating and meditating—
These ten activities
Bring merit beyond measure.

Maitreya, Distinguishing the Middle from Extremes, chapter 5, verse 9


སེམས་བསྐྱེད་པ་ནི་གཞན་དོན་ཕྱིར། །
ཡང་དག་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་འདོད། །

Arousing bodhicitta is: For the sake of others,
Longing to attain complete enlightenment.

Maitreya, Ornament of Clear Realization, I, 18


འདི་ལས་བསལ་བྱ་ཅི་ཡང་མེད། །

གཞག་པར་བྱ་བ་ཅུང་ཟད་མེད། །
ཡང་དག་ཉིད་ལ་ཡང་དག་ལྟ། །

ཡང་དག་མཐོང་ན་རྣམ་པར་གྲོལ། །

In this, there is not a thing to be removed,
Nor the slightest thing to be added.
It is looking perfectly into reality itself,
And when reality is seen, complete liberation.

Maitreya, Ornament of Clear Realization, V, 21 and Sublime Continuum, I, 154[2]


སྦྱིན་པ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་རྣམས་དང་། །

རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལྡན། །
འདོད་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་རྫོགས་བྱེད། །

སེམས་ཅན་རྣམ་སྨིན་བྱེད་རྣམ་གསུམ། །

Generosity in which adverse factors have disappeared,
Endowed with wisdom that is non-conceptual,
Completely fulfills all wishes,
And brings all beings to maturity at the three levels.

Maitreya, Ornament of Mahāyāna Sūtras, XVII, 8


བཤེས་གཉེན་དུལ་བ་ཞི་ཞིང་ཉེར་ཞི་བ། །

ཡོན་ཏན་ལྷག་པ་བརྩོན་བཅས་ལུང་གིས་ཕྱུག །
དེ་ཉིད་རབ་ཏུ་རྟོགས་པ་སྨྲ་མཁས་ལྡན། །

བརྩེ་བའི་བདག་ཉིད་སྐྱོ་བ་སྤངས་ལ་བསྟེན། །

One should follow a spiritual teacher who is disciplined, peaceful, serene,
Endowed with special qualities, diligent, rich in scriptural learning,
Highly realized concerning the nature of reality, skilled in speaking,
The embodiment of love, and indefatigable.

Maitreya, Ornament of Mahāyāna Sūtras, XVII, 10


སྤངས་ཕྱིར་བསླུ་བའི་ཆོས་ཅན་ཕྱིར། །

མེད་ཕྱིར་འཇིགས་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར། །
ཆོས་རྣམས་གཉིས་དང་དགེ་འདུན་ནི། །

གཏན་གྱི་སྐྱབས་ཡུལ་མ་ཡིན་ནོ། །

Because it is discarded, because it is inconstant,
Because they do not have, because they are afraid,
The dharma in its two aspects and the sangha
Are not the ultimate and lasting refuge.

Maitreya, Sublime Continuum, I, 20


དམ་པའི་དོན་དུ་འགྲོ་བ་ཡི། །

སྐྱབས་ནི་སངས་རྒྱས་ཉག་གཅིག་ཡིན། །
ཐུབ་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཅན་ཕྱིར། །

ཚོགས་ཀྱང་དེ་ཡི་མཐར་ཐུག་ཕྱིར། །

On an ultimate level
The only refuge is the Buddha.
The Muni embodies the Dharma,
And is thus the culmination of the sangha.

Maitreya, Sublime Continuum, I, 21


རྫོགས་སངས་སྐུ་ནི་འཕྲོ་ཕྱིར་དང༌། །

དེ་བཞིན་ཉིད་དབྱེར་མེད་ཕྱིར་དང༌། །
རིགས་ཡོད་ཕྱིར་ན་ལུས་ཅན་ཀུན། །

རྟག་ཏུ་སངས་རྒྱས་སྙིང་པོ་ཅན། །

Because the perfect buddhas’s kaya is all-pervading,
Because reality is undifferentiated,
And because they possess the potential,
Beings always have the buddha nature.

Maitreya, Sublime Continuum, I, 27


མ་དག་མ་དག་དག་པ་དང༌། །

ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་གོ་རིམ་བཞིན། །
སེམས་ཅན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང༌། །

དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །

According to the phases of impure,
Partially pure and completely pure,
We speak of sentient beings, bodhisattvas
And the thus-gone buddhas.

Maitreya, Sublime Continuum, I, 47


རྣམ་དབྱེ་བཅས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན། །

གློ་བུར་དག་གིས་ཁམས་སྟོང་གི །
རྣམ་དབྱེ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན། །

བླ་མེད་ཆོས་ཀྱིས་སྟོང་མ་ཡིན། །

The disposition is empty of the adventitious stains,
Which are characterized by their total separateness.
But it is not empty of the unsurpassed qualities,
Which have the character of total inseparability.

Maitreya, Sublime Continuum, I, 155


མི་གཙང་བ་ལ་དྲི་ཞིམ་མེད་བཞིན་འགྲོ་ལྔ་དག་ན་བདེ་བ་མེད། །[3]

Just as there can be no pleasant fragrance in a cesspit,
There is no joy among the five classes of beings.

Maitreya, Sublime Continuum, IV, 50


ནད་ནི་ཤེས་བྱ་ནད་ཀྱི་རྒྱུ་ནི་སྤང་བྱ་ལ། །

བདེ་གནས་ཐོབ་བྱ་སྨན་ནི་བསྟེན་པར་བྱ་བ་ལྟར། །
སྡུག་བསྔལ་རྒྱུ་དང་དེ་འགོག་པ་དང་དེ་བཞིན་ལམ། །

ཤེས་བྱ་སྤང་བྱ་རིག་པར་བྱ་ཞིང་བསྟེན་པར་བྱ། །

Illness must be understood, its causes eliminated,
Wellbeing must be attained, and medicine taken.
Likewise, suffering, its causes, their cessation and the path
Must in turn be understood, eliminated, realized and relied upon.

Maitreya, Sublime Continuum, IV, 55


སེར་སྣ་ལ་སོགས་རྣམ་རྟོག་གང༌། །

དེ་ནི་ཉོན་མོངས་སྒྲིབ་པར་འདོད། །
འཁོར་གསུམ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གང༌། །

དེ་ནི་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པར་འདོད། །

Any thought such as miserliness and so on
Is held to be an afflictive obscuration.
Any thought of ‘subject’, ‘object’ and ‘action’
Is held to be a cognitive obscuration.

Maitreya, Sublime Continuum, V, 14


References

  1. This verse is also found in Atīśa’s Introduction to the Two Truths (བདེན་གཉིས་ལ་འཇུག་པ་)
  2. This is also verse 7 of Nāgārjuna’s Heart of Dependent Origination.
  3. This quote is often paraphrased in two lines, e.g.
    འགྲོ་ལྔ་དག་ལ་བདེ་བ་མེད། །
    མི་གཙང་ཁང་པར་དྲི་ཞིམ་མེད། །